Niezwykle uporczywe i długotrwałe warunki La Niña utrzymają się na półkuli północnej do końca zimy, a na południu nawet do lata przyszłego roku. Według Światowej Organizacji Meteorologicznej pierwszy w XXI wieku trzyletni okres z La Niña będzie nadal wpływał na temperaturę i wzorce opadów oraz zaostrzał susze i powodzie w różnych częściach świata.
Aktualizacja WMO na temat kształtowania się oscylacji południowej El Niño/La Niña (ENSO) wskazuje, że istnieje ok. 75-proc. szansa utrzymania się La Niña w okresie grudzień-luty 2022/2023 i ok. 60-proc. prawdopodobieństwo jej kontynuacji w okresie styczeń-marzec 2023 roku. To dopiero trzeci przypadek tak długiego „stadium chłodnego” od 1950 roku. Aktualna sytuacja potwierdza wcześniejsze prognozy WMO z końca sierpnia tego roku, o czym pisaliśmy na łamach Obserwatora (https://obserwator.imgw.pl/globalna-pogoda-pozostanie-w-uscisku-dziewczynki/).
„Tropikalny Pacyfik znajduje się w stanie La Niña, z krótkimi przerwami, od września 2020 roku. Mimo ochładzającego wpływu tego zjawiska, zarówno bieżący, jak i poprzedni rok były jednymi z najcieplejszych w historii”. – powiedział prof. Petteri Taalas, sekretarz generalny WMO. – „Ostatnie osiem lat to najgorętszy okres w historii pomiarów, a wzrost poziomu mórz i ocieplenie oceanów nad przyspieszają. Najbardziej niepokojącym następstwem La Niña są przedłużające się susze i powodzie w regionach świata. Szczególnie dramatyczne wiadomości docierają z Rogu Afryki, gdzie milionów ludzi boryka się z najdłuższą i najdotkliwszą suszą od dekad”.
WMO była jedną z wielu międzynarodowych agencji, które wskazywały na możliwość kontynuacji skrajnych niedoborów wody ze względu na niekorzystne warunki pluwialne. To piąty sezon z rzędu, gdy opady w porze deszczowej są poniżej średniej i sytuacja taka może się utrzymać do maja 2023 roku. Tymczasem już teraz ponad 20 milionów ludzi w Kenii, Somalii i Etiopii jest pozbawionych bezpieczeństwa żywnościowego, a niektórym częściom Somalii może grozić klęska głodu jeszcze w tym roku. Warunki La Niña kształtowały rozkład przestrzenny i czasowy opadów również w innych regionach świata. W Afryce Południowej, północnej części Ameryki Południowej, w Azji Południowo-Wschodniej i we wschodniej Australii było bardziej mokro niż zwykle. Intensywne i dłuższe opady monsunowe spowodowały m.in. niszczycielską powódź w Pakistanie.
El Niño i La Niña są głównymi – ale nie jedynymi – czynnikami napędzającymi system klimatyczny Ziemi. Oprócz aktualizacji na temat ENSO, WMO wydaje również regularne globalne sezonowe prognozy klimatyczne (Global Seasonal Climate Updates), które uwzględniają wpływy innych czynników, takich jak oscylacja północnoatlantycka, arktyczna czy Dipol Oceanu Indyjskiego. I tak, na równikowym środkowym i wschodnim Pacyfiku przewiduje się, że temperatura wód powierzchniowych od grudnia do lutego 2022/2023 będzie wyższa niż średnie wartości na innych akwenach. Przyczyni się to do wzrostu temperatury powietrza na obszarach lądowych półkuli północnej, z wyjątkiem północno-zachodniej części Ameryki Północnej. Największe prawdopodobieństwo przekroczenia średniej prognozuje się wzdłuż arktycznego wybrzeża Azji, północnych części Ameryki Środkowej, wschodniego kontynentu morskiego i Nowej Zelandii.
Opracowanie: Rafał Stepnowski na podstawie doniesień prasowych WMO.
Zdjęcie główne: Simon Berger | Unsplash.
[…] kolejnego roku po rozpoczęciu występowania zjawiska, więc jeśli prognozy WMO się sprawdzą – a poprzednie predykcje wskazujące na możliwy koniec La Niña potwierdziły się – to efekty nadchodzącej zmiany Oscylacji Południowej wystąpią głównie w 2024 […]